کاش می شد روی هر رنگین کمان ..
مینوشتم مهربان با من بمان..
کاش میشد کاش های زندگی..
تا شود در پشت قاب بندگی
کاش میدش زندگی تکرار داشت ..
لااقل تکرار را یک بار داشت
ساعتم برعکس میچرخید و من ..
بر تنم میشد گشاد این پیرهن
آن دبستان کودکی سرمشق آب..
پای مادر هم برای جای خواب ..
خود برون می کردم از دلواپسی..
دل نمیدادم به دست هر کسی ..
عمر هستی خوب و بد بسیار نیست..
حیف هرگز قابل تکرار نیست ..